اول ماه مای روز جهانی کارگر است. روز کارگر به مانند روز زن ریشه در مبارزات کارگران شیکاگو در آمریکا دارد. از سال هزارو هشتصد و هشتاد و شش میلادی، مبارزه برای به رسمیت شناخته شدن این روز توسط کارگران شیکاگو استارت خورد و در نهایت با حمایت و پیشنهاد کارل مارکس از طرف تمامی احزاب کارگری برادر به رسمیت شناخته شد.
امروز در سراسر جهان اول ماه مای به عنوان روز جهانی کارگر به رسمیت شناخته شده است. هر چند حکومتهای ایالات متحده و کانادا بر خلاف طبقه کارگر خود، هنوز این روز را به عنوان روز جهانی کارگر به رسمیت نمی شناسد.
حکومت پهلوی روز کارگر را دشمن خود میدانست و هر گونه فعالیتی به نام کارگر و روز کارگر را جرم محسوب میداشت. با برانداخته شدن پهلوی در انقلاب اسلامی، اول ماه مای، مصادف با یازدهم اردیبهشت به عنوان روز کارگر به رسمیت شناخته شد. در دو سال اول انقلاب از طرف فعالین کارگری واقعی، مراسم کارگری واقعی برگزار شد. ولی بسرعت که ایدئولوژی فقاهتی دست آوردهای انقلاب را به نفع خود مصادره کرد، مراسم روز کارگر نیز به نفع ایدئولوژی فقاهتی مصادره شد. امروز در ایران، فعالین واقعی کارگری حق فعالیت ندارند و در صورت فعالیت دستگیر و زندانی میشوند. اما در روز کارگر مراسمی بی محتوا و بی رونق به نام کارگران به شکل رسمی برگزار میگردد.
در نظر نگارنده حرکت ملی آزربایجان به عنوان مدافع حقوق واقعی تمامی اقشار و طبقات مختلف ملت آزربایجان و تمامی تورکهای ایران، روز جهانی کارگر را به مانند روز جهانی زن به رسمیت میشناسد و خود را مدافع واقعی حقوق کارگران آزربایجان میداند. به همان طریق، حرکت ملی آزربایجان در تمامی عرصه های اجتماعی، مدافع حقوق بشری و انسانی و ملی تک به تک ملت آزربایجان میباشد.
روز جهانی کارگر بر تمامی کارگران جهان و بویژه کارگران تورک آزربایجان مبارک باد.
