نزدیک به صد سال است، یعنی از بدو به روی کار آمدن حکومت فاشیستی پهلوی، حاکمان با اعمال سیاستهای شوونیستی و فاشیستی ستم ملی سیستماتیک را بر علیه ملل غیر فارس (ترک ,کرد,عرب,بلوچ,ترکمن....) که بیش از نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند به بی رحمانه ترین وضع روا داشته اند. جمهوری اسلامی نیز ادامه دهنده همان سیاستهای ارتجاعی است .جمهوری اسلامی با سرکوب فعالین سیاسی جنبش های دمکراتیک و حق طلبانه ملل غیر فارس سعی در انکار آنها دارد و نتیجه این سیاستها در چهل سال اخیر عامل سرخوردگی ملل غیر فارس از حاکمیت مرکزی و جریانهای مرکز گراست. در این میان جنبش حق طلبانه حرکت ملی ازربایجان در کنار دیگر جنبش های ملی در راستای احقاق حقوق ملت ترک آزربایجان سالهاست با مرکز با ابزارهای مختلف در حال مبارزه است. بحث انتخابات نیز شامل یکی از این ابزارها برای فریاد زدن و چانه زنی حقوق خویش است.
با در نظر گرفتن مقدمه فوق باز در این روزها بحث انتخابات از طرف مرکز داغتر شده و حکومت از هر ابزاری برای کشاندن جامعه به پای صندوقهای رای گیری استفاده می کند .فعالین سیاسی آزربایجان هر از گاهی به شکل جمعی یا طیفی از حرکت در جهت مطالبات خویش با کاندیدا هایی دیدار و بده و بستانهایی انجام داده اند ولی متاسفانه تا این لحظه بر همه فعالین و ملت ازربایجان مبرهن است که در این میان نه تنها چیزی جز مشروعیت بخشی به سیستم حاکم نصیب ازربایجان نشده، بلکه فضای خفقان سیاسی و فرهنگی بر ازربایجان بیشتر شده است .
پس با این اوصاف تصمیمی غیر از عدم مشارکت در انتخابات برای آزربایجان نمانده و بهترین گزینه در این شرایط تحریم هست وبس .
انتخابات در غرب آزربایجان :
دلیل مشارکت در انتخابات در آزربایجانغربی سالهاست که بر سه طرف (تورک ,کرد ,جمهوری اسلامی)مشخص است. با در نظر گرفتن شرایط حاکم در غرب، آزربایجان تصمیم و مدل سنتی پیش گرفته و در این شهرها عملا در راستای اهداف سیاسی و مشروعیت بخشی به سیاستهای جمهوری اسلامی قدم برداشته شده است که به عبارتی کوچکترین دستاوردی برای غرب ازربایجان به ارمغان نیاورده. این مدل تصمیم گیری ما را در جبهه حاکمیت قرار داده است و نتیجه و حاصل این بازی برد برای سیستم حاکم و باخت برای غرب آزربایجان شده و هیچ سیاستی در قبال تعدی گران انجام نگرفته و ملت زجر کشیده و مظلوم منطقه را سر در گم نگه داشته است .
به دید نگارندگان بیانیه باید در این تصمیم سنتی تجدید نظر کرده و تصمیمات سازنده ای در پیش گرفت . با شناختی که از احزاب کرد در ایران داریم شاهد مبارزات چند ساله آنها با مرکز هستیم و انها مانند دیگر ملل غیر فارس از ستم ملی و تبعیض رنج میبرند. ما در منطقه فوق با روش های دیپلماتیک میتوانیم هم جواب تعدی گران را داده و هم سیاستهای تفرقه انداز جمهوری اسلامی را خنثی نماییم.
در تاریخ معاصر شاهد اتحاد کرد و تورک بر علیه مرکز در سالهای ۱۳۲۴ و در اوایل انقلاب بوده ایم که از طرف حاکمیت مرکزی در نطفه سرکوب شده است و اینبار نیز برای ما راهی غیر از اتحاد ملت تورک کرد در شمال غرب کشور نمانده است .
و در آخر مشارکت در انتخابات امسال به معنای عدول از حق تعین سرنوشت خویش،و به عنوان عاملی برای تداوم حاکمیت فاشیستی جمهوری اسلامی است .
بیست پنجم بهمن ماه نودو هشت
جمعی از فعالین سیاسی آزربایجان
