نشریه آزاد آزربایجان، شماره دوم، مهر ۱۴۰۳
انسان موجودی جمعی است و برای برقراری ارتباط با هم نوعان خویش با تکلم و تلفظ صحیح کلمات این ارتباط را برقرار می‌کند انجام این عمل را در واقع زبان گویش و یا همان زبان مادری می‌گویند و این به خودی خود یک غریزه طبیعی است.
اما با گذشت زمان و تشکیل حکومت ها و سیستم های سیاسی برای کنترل بهتر جامعه انسانی و ملت‌های ساکن در جغرافیای سیاسی حکومت ها سعی بر این شده تا زبانها و گویشها به صورت ادبی و زیر نظر استادان در مدارس و دانشگاه‌ها آموزش داده شود.
متأسفانه در بعضی از جوامع جهان سومی و در رأس آنها حکومت های استبدادی و خود رأی برای کنترل بیش از حد ملت‌ها و حکم رانی حقوق اولیه و بر حق ملت ها را دست آویز خویش قرار داده اند و با وعده‌های دروغین و فریبنده در مدت زمان طولانی حیات سیاسی خود را ادامه داده اند که در این میان حکومت حاکم بر ایران نیز از این اصل مستثنی نبوده است.
همانطور که می‌دانیم سیستم سیاسی فعلی حاکم بر ایران که ادامه راه حکومت پهلوی را در پیش گرفته با تصویب ظاهری بعضی از اصول قوانین اساسی سعی کرده حقوق اولیه و ابتدائی ملت‌های ساکن در ایران را به رسمیت بشناسد ولی با کمی دقت متوجه می شویم که تمام اصول این قوانین ناقص و عقیم تدوین شده، همچنانکه اصل۱۵قانون اساسی که در رابطه با زبانهای ملل مختلف در ایران تصویب شده نیز چنین نوشته شده است:
زبان رسمی ایران فارسی هست و تمام نوشتار ادارات و سازمانها و نهاد های دولتی باید به زبان فارسی باشد و در مدارس ابتدایی و دبیرستان و دانشگاه ها باید به زبان فارسی تدریس شود.
در طول سالیان گذشته فعالین حرکت ملی ازربایجان بار‌ها برای مطالبه حقوق بر حقه و البته خیلی ابتدائی ملت ازربایجان چه در فضای حقیقی و یا مجازی به دفعات با عناوین مختلف به مسئولان بی مسئولیت رژیم پس ماند پهلوی مراجعه کرده اند ولی در عین ناباوری با انگ پان‌ترکیسم و تجزیه طلب مواجه شده اند.
حال چرا رژیم از دادن حقوق اولیه انسانی امتناع می‌کند دلایلی مختلف دارد؟
رژیم برای بقای حکومت خود با وعده های مختلف سعی دارد تا حکم رانی خویش را به درازا بکشد. این سیستم که محصول کشورهای غربی و استعماری همچون بریتانیا و آمریکاست به خوبی این مسئله را درک کرده اگر تنها به یکی از خواسته های ملت تن در دهد مطمئنا به سایر خواسته ها و حقوق پایمال شده ملت نه نخواهد گفت به همین دلیل با عناوین مختلف خواسته های ملت ها را به عنوان حاشیه امنیت برای بقای سیاسی خود طراحی کرده است.
علی خامنه ای رهبر خود خوانده ایران در بعضی از دیدارهای به اصطلاح مردمی ذکر کرده که زبان ترکی را به فرزندان خود بیاموزید ولی هیچگاه به این مسئله اشاره نداشته که زبان های سایر ملت‌های ساکن در ایران به صورت رسمی و علمی و ادبی در مدارس و دانشگاه‌ها تدریس شود. جالب آنکه در واکنش به گفته های او بعضی از فعالین ساده اندیش آزربایجانی نیز چنین وانمود کرده‌اند که رهبر ایران زبان ترکی را به رسمیت شناخته است.
مطالبات ملت آزربایجان به اراده ملت آزربایجان گره خورده است. برای بدست آوردن زبان مادری و سایر حقوق پایمال شده آزربایجان، تنها استقلال آزربایجان است که تمام کننده خواهد بود.
