محمدجواد ظريف ديپلمات ارشد و وزير امور خارجه جمهورى اسلامى اسبق جمهوری اسلامی یکی از چهره هایی می باشد که در چند سال گذشته نقش مهمی در حفظ و تطهير حاکمیت فعلی در سطح بین المللی داشته است ؛ حال بابت این چهره شناخته شده چند سوال به وجود می آید ؛
١: به‌راستی آيا ظريف را بايد ناکام‌ترین ديپلمات تاريخ ناميد؟
٢: آيا تاريخ از ظريف به‌عنوان ديپلماتى كاركشته و نخبه اما بی‌اخلاق ياد خواهد كرد؟
٣: حضور ظريف به‌عنوان ديپلمات ارشد جمهورى اسلامى ايران چه تأثیری در چهره بین‌المللی جمهورى اسلامى ايران داشت؟
قطعاً محمدجواد ظريف در طول خدمت خود در وزارت امور خارجه جمهورى اسلامى ايران (از سال ١٣٥٧) تمام نبوغ خود را در جهت پوشش جنایت‌های جمهورى اسلامى ايران و ايجاد تصويرى موردقبول جامعه بین‌الملل از جمهورى اسلامى ايران به كار برد. در طول مدت بيش از ٤ دهه فعاليت به‌عنوان ديپلمات جمهورى اسلامى ايران وى در مناسب مختلفى از قبيل سفير و نماينده دائم ايران در سازمان ملل متحد (سال‌های ١٣٨١ الى ١٣٨٦)، معاونت حقوقى وزارت امور خارجه در سال‌های ١٣٧١ الى ١٣٨١ و وزير امور خارجه جمهورى اسلامى ايران در دولت‌های ١١ و ١٢ فعاليت نمود.
در طول اين مدت به دليل تسلط بر زبان انگليسى و نفوذ در جامعه علمى ایالات‌متحده آمريكا انجام كارهايى ازجمله نوشتن نامه (Tantamount letter) را در رابطه با قطعنامه ٥٩٨ شوراى امنيت سازمان ملل متحد، نخستین دیدار وزرای خارجه ایران و آمریکا پس از انقلاب اسلامى، حضور در بارتز محل نشست گروه G20 در فرانسه جهت پيشبرد مذاكرات محرمانه با ایالات‌متحده در ٢٥ اوت ٢٠١٩ را بر عهده داشت.
حال بايد ديد اين ديپلمات نخبه هرزمان به دنبال احقاق حق بوده است و يا خير صرفاً خوش‌خدمتی به حاكمان جمهورى اسلامى ايران؟
ظریف در مصاحبه با چارلى رز، مجری تلویزیون پى بى اس گفت «ما در ایران هیچ‌کسی را به خاطر عقیده‌اش زندانی نمی‌کنیم» و يا در نشست‌هایی كه در دانشگاه‌های مختلف غربى سعى در القاى رعايت حقوق بشر در جغرافياى ايران داشت، محمدجواد ظريف در طول ٨ سال فعاليت خود با زيركى و باهوشى خود به‌واسطه سازمان‌هایی مانند ناياك بارها و بارها نظام جمهورى اسلامى را بر روی صفحه نیویورک‌تایمز برد.
روزنامه هرالد تريبيون، در مقاله‌ای به قلم «وارن هوگ»، به حضور گسترده محمدجواد ظریف در مجامع عمومی آمریکا اشاره می‌کند: محمدجواد ظریف به‌اندازه‌ای در دانشگاه‌ها، محافل عمومی سیاسی و اجتماعی حضور پیدا می‌کند که لیزا اندرسون، رئیس دانشکده امور بین‌الملل دانشگاه کلمبیا از وی پرسیده است که آیا قصد شرکت در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا را دارد؟
محمدجواد ظريف در سال‌های آخر وزارت خود با حواشى بسيارى ازجمله تحريم و انتشار فايل صوتى مصاحبه با سعيد ليلاز دست‌وپنجه نرم كرد. روز چهارشنبه ۳۱ ژوئیه ٢٠١٩ وزارت خزانه‌داری آمريكا در یک بیانیه، محمدجواد ظریف را به دلیل نمایندگی سید علی خامنه‌ای و همکاری مستقیم یا غیرمستقیم با او بر اساس فرمان اجرایی ۱۳۸۷۶ مورد تحریم قرار داد. وزیر خزانه‌داری آمریکا، استيو منوچين گفت: «محمدجواد ظریف دستور کار و سیاست‌های بی‌پروایانه رهبری جمهوری اسلامی ایران را اجرا می‌کند و سخنگوی اصلی حکومت در سراسر جهان است. ایالات‌متحده پیام واضحی را برای حکومت ایران می‌فرستد مبنی بر اینکه رفتارهای اخیر این حکومت کاملاً غیرقابل‌قبول است.» وزارت خارجه آمریکا افزوده است: «هم‌زمان با قطع دسترسی شهروندان ایرانی به شبکه‌های اجتماعی توسط حکومت ایران، محمدجواد ظریف از طریق این رسانه‌ها تبلیغات و اطلاعات غلط حکومت را در سراسر جهان پخش می‌کند.»
در فايل صوتى منتشرشده از محمدجواد ظريف نيز به مسائل محرمانه‌ای از قبيل امضا نشدن هیچ‌گونه سندى تحت عنوان برجام (برنامه جامع اقدام مشترك)، گرفتن تمامى دستورات و به‌نوعی ديكته سیاست‌های جمهورى اسلامى از كاخ كرملين اشاره نمود كه باعث موضع‌گیری بسيارى از نهادهای حكومتى شد.
قطعاً نمی‌توان محمدجواد ظريف را به‌عنوان ناکام‌ترین ديپلمات تاريخ ايران نام برد زيرا اين ديپلمات خدمات بسيارى به جمهورى اسلامى ايران در جهت نشان دادن چهره‌ای مثبت از خود در دنيا داد (يعنى استفاده از نبوغ خود در مسير بی‌اخلاقى)، حال جواب اينكه آيا تاريخ از اين ديپلمات به‌عنوان نخبه‌ای در مسير بی‌اخلاقى ياد خواهد كرد يا خير مثبت است؛ زيرا او بارها و بارها با علم بر حبس و شكنجه زندانی‌های عقيدتى، محدوديت و ممنوعيت ارتباط با جهانيان براى شهروندان، فريادهاى اعتراض مردم براى معيشت خود و حتى آب چشمان خود را بر روی حقايق بسته و درصدد تطهير حاكمان فعلى جغرافياى ايران برآمد.
قطعاً تاريخ از فرزند عباسعلى ظريف اصفهانى (معروف به گاوصندوق علما) به نام نيك ياد نخواهد كرد. خدماتى كه محمدجواد ظريف به جمهورى اسلامى ايران در جهت تطهير چهره منفور خود داد را يوزف گوبلس نازى به هيتلر نداد.
حال باید دید بازگشت دوباره ظريف در شرایطی که شاید ترامپ با سیاست اسلحه بر شقیقه جمهوری اسلامی را پای میز مذاکره خواهد کشاند نیز به نفع حاکمیت خواهد بود یا خیر در نظم نوینی که در حال شکل گیری در خاورمیانه است ظريف نیز توانایی تغییر نخواهد داشت.
