آذوح: بعد از پنج سال هشدار؛ بالاخره لودرهای معدن "سموران" به بالای قلعه "سموران "رسیده‌اند و بعد از تخریب دماغه شمالی این قلعه امپراطوری ترک سلجوقی، قبرستان این محوطه‌ی تاریخی را نیز که در پژوهش‌های گذشته از وجود آن یاد شده بود، تخریب کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، ۲۸ آذر سال گذشته بود که «محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری بعد از حدود پنج سال از انتشار اولین خبرها از تعرض به عرصه و حریم قلعه سلجوقی سموران در عنبرآباد جیرفت در استان کرمان؛ اعلام کرد: «هیاتی، هفته آینده همراه با مدیرکل دفتر حفاظت محوطه‌های تاریخی و پژوهشکده باستان‌شناسی از قلعه سموران دیدن می‌کنند.»
در همان روزها نیز نامه‌نگاری‌های سید محمد بهشتی، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگی در نامه‌ای به محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی و ابراهیم شقاقی، مدیرکل امور حقوقی و املاک سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خطاب به محمود وفایی، مدیرکل وقت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان برای توقف عملیات عمرانی در محدوده عرصه قلعه سموران، انجام شد.
بازدید و نامه‌نگاری‌هایی که هر چند به مقصد رسیدند، اما تا امروز هیچ اظهارنظری برای این دو اقدام منتشر نشده و در نتیجه معدن‌کاران پائین قلعه هنوز با جدیت به کار خود ادامه می‌دهند و هیچ کس سراغی از آن‌ها نمی‌گیرد، به اندازه‌ای که دماغه شمالی قلعه هم به نابودی کامل نزدیک می‌شود اما بی‌توجهی به وضعیت این قلعه تاریخی که درفهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، ادامه دارد.
سالار سالاری‌فر، فعال میراث فرهنگی شهرستان عنبرآباد کرمان در گفت‌وگو با ایسنا؛ آخرین وضعیت این قلعه تاریخی را نامناسب‌تر از گذشته می‌داند.
او می‌گوید: تا امروز حدود ۵۰ متر از دماغه شمالی قلعه را تخریب کرده‌اند، این تخریب باعث شده شش متر از عرصه قلعه نیز تخریب شود.
وی این تخریب را خسارتی جبران‌ناپذیر به قلعه سموران می‌داند و ادامه می‌دهد: براساس گزارش‌های پیشین از قلعه، یک قبرستان از دوره سلجوقی نیز در دماغه شمالی قلعه قرار داشته که به واسطه‌ی این تخریب قبل از انجام هر گونه مطالعات باستان‌شناسی آن نیز تخریب شده است.
سپنجی کارشناس دفتر حفظ و احیا بناهای تاریخی سازمان میراث فرهنگی، اما در پاسخ به تعیین عرصه و حریم این بنای تاریخی به ایسنا می‌گوید: تعیین عرصه و حریم این قلعه تا کنون انجام نشده است.
مجید محمدی طی نوشته ای چند سال قبل به رادیو فردا در این باره عنوان کرده بود: ميراث فرهنگی ايران از منظر نظام جمهوری اسلامی به دو مقوله تقسيم می شوند: بخشی که با تاريخ اسلام و شيعه در آميخته و قابل بهره برداری برای رژيم موجود است و بخشی ديگر (به ويژه پيش از اسلام) که ربطی به اين تاريخ ندارد. در مقوله اول، سرمايه گذاری جهت تعمير و نگهداری و ترويج و تبليغ صورت می گيرد اما مقوله دوم مورد بی توجهی قرار گرفته و در مواردی تخريب می شود. (مثل بنای فيليه متعلق به عصر قاجار در خرمشهر که به رغم ۴۰۰ ميليون تومان هزينه برای بازسازی آن توسط سپاه پاسداران تخريب شد.)
