ایراندا میلتلرین دئموکراتیک کوالیسیونونون جمهور باشقانلیغی سئچکی‌لری ایله باغلی بیلدیریسی

اینقیلاب و یا چئوریلیش نتیجه‌سینده یارانان اتوریتر و ایدئولوژیک رئژیملر، اینقیلاب اورتامی گئچدیکدن سونرا داخیلی و خاریجی موحیطین گرچکلری و دئموکراتیک طلبلری ایله اوزلشدیکدن سونرا اؤزلرینی قوروماق اوچون ایکی یولدان بیرینی سئچمه‌یه مجبور اولورلار؛ یا موخالیفتی سیخیشدیریب بوغوجولوق ائد‌رک یئنی اینقیلابی عوصیانلا ییخیلاجاقلار، یا دا اصلاحاتلارا باشلاییب اینقیلابین پوتانسیلینی توپلومدان آلاجاقلار. گئچمیش سووئت (شوروی) اتفاقی‌ندا آپاریلان سیاسی و اقتصادی اصلاحاتلار و پهلوی رئژیمینین آغ اینقیلابی کیمی تانینان اصلاحاتلار، بو گر‌کلی اصلاحاتا نومونه ایدی. ایران ایسلام جمهوریتی ده اؤز تاریخینده اصلاحات دؤورو کیمی تانینان، 70-جی ایللرده خاریجی باسقی و داخیلی اینقیلابی پوتانسیلین دوغوردوغو بیر دؤوره مالیکدیر. 60-جی ایللرین باسدیرمالاری (سرکوب)، توپلومسال باسقی و اعداملاریندان سونرا، بو دؤورون اصلاحاتچی سؤیله‌می یئنی فارس‌دیللی اورتا طبقه‌نی محدود شکیلده تمثیل ائده بیلیردی، آنجاق حکومت ییخیلماق قورخوسوندان بونو حایاتا گئچیره‌ بیلمه‌دی. اصلاحاتلار اوغورسوزلوقلا سونجلاندی، توپلوم مایوس اولدو و رئژیم باشچیلاری اینقیلابین دؤورونون باشلانغیجینا قاییتماغی دوشوندولر. آنجاق بو فیکیر اویقولاناجاق دئییلدی و هر تجروبه ایله گئری دؤنوش داها چتینله‌شدی. عصیانلار و خیابان اعتراضلاری تدریجن بوتون توپلومسال طبقه‌لری، قادینلاری، میللی ظلمه معروض قالمیش میللتلری، معلملری، بازنشسته‌لری و حتی مکتب شاگیردلرینی احاطه ائتمیشدیر. حکومت منبعلرینین آراشدیرما نتیجه‌لرینه گؤره، ایران خالقینین یوزده یئتمیشیندن چوخو رئژیمه قارشیدیر. فوندامئنتالیست، رئفورمیست و سئچکیلرین خالق اوچون هئچ بیر جاذبه‌سی یوخدور.

بئله بیر شرایط‌ده و رئژیمین آوانتوریست سیاستلرینی و بونونلا باغلی یارانان تحریملرین خالقین یوخسوللوغونون گوندن-گونه آرتدیغی بیر واختدا رئژیم سئچکیلره ال آتماقلا، قیسمن اصلاحاتلار وعد ائتمکله مشروعیتینی بیر داها گئری قایتارماق ایسته‌ییر. بونونلا دا رئژیم خالقین موباریزه‌سینه اومیدی اولمایان اجتماعی قوه‌لرین کیچیک بیر حیصه‌سینی و یا سیاسی اورتامین نیسبی آچیلماسینی غنیمت حساب ائد‌ن قوه‌لری میدانا چیخارا بیلر.

آرتیق ایسلام جمهوریتی رئژیمی سؤیله‌مینده ائتکیلی بیر آرگومان قالمادی، یئنی بیر تاکتیکا اولاراق، میللی قارشی‌دورما یاراتماقلا گونئی آذربایجان و ایران‌ین دیگر تورک بؤلگه‌لرین‌ده‌کی تورک میللتینین بیر حیصه‌سینین بو سئچکینی کیملیک مسئله‌سی کیمی دیرله‌ندیرمه‌سینه سبب اولموشدور. اونلار آلچالدیلمیش کاراکتئرلرینی بیر آدایین تیمثالیندا تصوور ائدیب و اونون غلبه‌سینی غرور منبعی حساب ائدیرلر، لاکین جمعیتین اکثریتی، حتی تورکلرین اکثریتینده بئله بیر فیکیر یوخدور. آذربایجان‌ین و دیگر موستملکه خالقلارینین دئموکراتیک میللتچیلری چوخ یاخشی بیلیرلر کی، موستملکه‌لرین اؤزوندن بیر نفرین سئچکیده اولما‌سی و حتی تعیین ائدیلمه‌سی یالنیز موستملکچیلیین داوام ائتدیریلمه‌سی اوچون بیر واسطه‌دیر. یوخسا، حقوقی و پارلامئنتار موباریزه اوچون مینیموم لازیمی ائلئمئنتلره مالیک اولمایان بیر سیستئمده، پارتی یاراتماق سوچ، قورولموش سیستئمه قارشی تبلیغات سوچ، توپلانتی و اعتراضلار تشکیل ائتمک ایسه آغیر جزا ایله نتیجه‌لنه‌ن بیر رئژیمده سئچکیلر دئموکراسی آراجی دئییل، اینسانلاری آلداتماق و ساختا مشروعیت یاراتماق واسطه‌سیدیر.

ایران‌دا میللی ظلمه معروض قالمیش خالقلارین میللی و دئموکراتیک حقوقلارینی مدافعه ائد‌ن تشکیلاتلار اولاراق، ایران‌ین حاکم رئژیمینین سیاسی قورولوشونو و قانونلارینی و گئچمیش اصلاحاتلار تجروبه‌لرینی نظره آلاراق، مؤوجود رئژیمی اصلاح ائتمک مومکون دئییل و شورای نگهبان، شورای مصلحت نظام کیمی بیر قوروملار اولدوغو مودتجه و هر بیر کاندید، هر بیر تائید اولونموش قانون بو قوروملارین سوزگجیندن گئچمه‌لی‌ اولدوغو سورجه، سئچکیلرین اصلاحاتلار اوچون بیر آراج اولمادیغینا اینانیریق. سئچکیلر ساده‌جه باتماقدا اولان رئژیمین مؤهلت آلماسی اوچون بیر واسطه‌دیر. اونا گؤره ده بیز بوتون سئچکیلرده، او جمله‌دن ۱۴-جو جمهورباشقانی سئچکیسینده ایشتیراک ائتمه‌یی فایداسیز و رئژیم میدانیندا اویناماق اولاراق حساب ائدیریک.

عئینی حالدا بیر سیرا آذربایجان و دیگر میلتلرین فعاللاری‌نین سئچکی‌ده اشتراک ائتمک قرارینا سایغی دویوروق و میلتیمیزین اوجا هدفلرینه چاتماق اوچون خالقیمیزین بیرلیک و برابرلیگینه اینانیریق. سوندا، رئژیمین سئچکیلرینده ایشتیراک ائتمکله هله ده ائتکی بوراخماق اومیدینده اولان فارس اولمایان میللتلرین اجتماعی و سیاسی قوه‌لریندن خاهیش ائدیریک کی، هئچ اولماسا بو ائیله‌مده خالقین طلبلرینی ائندیرگه‌مکدن چکینسینلر. میللی طلبلرین ائندیرگه‌مه‌سی قیسیر بیر دایره یارادیر کی، بونون نتیجه‌سی اساس طلبلر اوچون آچیلیشین یارادیلماسی دئییل، حرکتین کیملیگینی ایتیرمه‌سی و اؤلومودور.

ایراندا میلتلرین دئموکراتیک کوالیسیونون

آذربایجان اؤیرنجی حرکاتی - آذوح

آذربایجان میلی دیرنیش تشکیلاتی

آذربایجان مرکز پارتیاسی

بلوچستان راجی تپاکی گل

حركة النضال العربي الاحواز – اسملا

گونئی آذربایجان دمکرات پارتیسی - گآدپ

قشقایی آزادلیق یولو پارتیسی – قایی

۰۴/۰۴/۱۴۰۳

بیانیه ائتلاف دمکراتیک ملت‌ها در ایران در مورد انتخابات ریاست جمهوری

رژیم‌های اقتدارگرا و ایدئولوژیک حاصل از انقلاب یا کودتا، پس از گذشت جو انقلابی و مواجه با واقعیت‌ها و مطالبات دموکراتیک محیط داخلی و خارجی، به منظور حفظ خود ناگزیر از انتخاب یک دوراهی می‌شوند؛ یا به سرکوب مخالفان و اعمال جو خفقان ادامه داده و با خیزش انقلابی جدیدی سقوط می‌کنند و یا دست به اصلاحات ‌زده و پتانسیل انقلاب را از جامعه می‌گیرند‌. اصلاحات سیاسی و اقتصادی شوروی سابق و اصلاحات موسوم به انقلاب سفید رژیم پهلوی نمونه‌هایی از این ضرورت اصلاحات بودند. جمهوری اسلامی ایران نیز با مشاهده فشار خارجی و پتانسیل انقلابی داخلی در دهه هفتاد، دوره‌ای موسوم به اصلاحات را در کارنامه خود دارد. گفتمان اصلاح‌طلبی این دوره پس از سرکوب‌ها، خفقان اجتماعی و اعدام‌های دهه شصت می‌توانست با اغماض طبقه متوسط جدید فارس‌زبان را نمایندگی کند، اما حاکمیت به خاطر ترس از سقوط نتوانست به آن جامه عمل بپوشاند. اصلاحات شکست خورد، جامعه سرخورده گشت و سردمداران رژیم به فکر بازگشت به اوایل انقلاب افتادند. اما این فکر عملی نبود و با هر تجربه‌ای، هزینه بازگشت به مراتب بیشتر شده است. عصیان و اعتراضات خیابانی رفته رفته تمام طبقات اجتماعی، زنان، ملل تحت ستم، معلمان، بازنشستگان و حتی دانش‌آموزان مدارس را در برگرفته است. بنا به نتایج تحقیقات منابع حاکمیتی بیش از هفتاد درصد مردم ایران مخالف رژیم هستند. اصول‌گرایی، اصلاح‌طلبی و انتخابات برای مردم جاذبه‌ای ندارد.

در چنین شرایطی و در زمانی که به لحاظ اتخاذ سیاست‌های ماجراجویانه رژیم و تحریم‌های مربوط به آن روز به روز بر فقر مردم افزوده می‌شود، رژیم با توسل به انتخابات و وعده اصلاحات نیم بند می‌خواهد بار دیگر مشروعیت ازدست داده خود را با مشارکت مردم به نوعی ترمیم کند. رژیم می‌تواند بخشی کوچکی از نیرو‌های اجتماعی را که ‌امیدی به مبارزه مردم ندارند و یا گشوده شدن نسبی فضای سیاسی جامعه را غنیمت حساب می‌کنند به میدان بکشد.

رژیم جمهوری اسلامی که دیگر تیری در ترکه گفتمانی خود ندارد به عنوان حربه‌ای جدید با ایجاد تقابل ملیتی باعث شده است بخشی از ملت ترک در آذربایجان جنوبی و سایر مناطق ترک‌نشین ایران این انتخابات را نوعی مسأله هویتی قلمداد و شخصیت تحقیر شده خود را در تمثال یک کاندیدا تصور کرده و پیروزی آن را مایه غرور خود بدانند، اما اکثریت جامعه و حتی اکثریت شهروندان ترک در این دیدگاه نیستند. فعالین ملی دمکراتیک ترک در آذربایجان و دیگر ملت‌های استعمارشده به خوبی می‌دانند که انتخابات و حتی انتصاب فردی از خود مستعمرات، صرفاً ابزاری جهت تداوم استعمار است. و الا در سیستمی که حداقل عناصر لازم برای مبارزه قانونی و پارلمانتاریستی وجود ندارد، تشکیل حزب جرم است، تبلیغ علیه نظام مستقر عملی مجرمانه است و تشکیل اجتماعات و تظاهرات به مجازات سنگین منتج می‌شود، انتخابات نه ابزار دموکراسی بلکه ابزار فریب مردم و مشروعیت‌سازی دروغین است.

به عنوان سازمان‌های مدافع حقوق ملی و دموکراتیک ملت‌های تحت ستم در ایران با در نظر گرفتن ساختار سیاسی و قوانین رژیم حاکم ایران و تجربیات گذشته اصلاحات، بر این باوریم که رژیم فعلی اصلاح‌پذیر نیست و تا زمانی که نهادی همچون شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام وجود دارد و هر کاندیدایی و هر قانون مصوبی از فیلتر این نهاد باید عبور کند، انتخابات ابزار اصلاح نیست. انتخابات صرفاً ابزاری مهلت‌گیری رژیم در حال غرق می‌باشد و لذا شرکت در هر انتخاباتی از جمله انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم را بی‌فایده و بازی در زمین رژیم محسوب می‌کنیم.

در عین حال رویکرد بعضی از فعالین آزربایجانی و سایر ملت‌ها که تصمیم بر مشارکت در انتخابات گرفته‌اند را نیز محترم شمرده و به برقراری اتحاد بین تمامی آحاد مردم برای رسیدن به اهداف بلندمرتبه‌مان باور داریم. در پایان از نیرو‌های سیاسی اجتماعی ملل تحت ستم که هنوز به تأثیرگذاری از طریق مشارکت در انتخابات رژیم‌ امیدوارند می‌خواهیم، حداقل در این کنش، از تقلیل مطالبات مردم خودداری کنند. تقلیل خواسته‌های ملی دور باطلی می‌آفریند که نتیجه آن نه ایجاد روزنه نفوذ برای خواسته‌های اصلی، بلکه هویت‌زدایی از جنبش و مرگ آن می‌باشد.

ائتلاف دمکراتیک ملت ها در ایران

بلوچستان راجی تپاکی گَل

تشکیلات مقاومت ملی آذربایجان – دیرنیش

جنبش دانشجویی آذربایجان – آذوح

حركة النضال العربي الاحواز – اسملا

حزب دمکرات آذربایجان جنوبی- گآدپ

حزب راه آزادی قشقایی – قایی‌

حزب مرکزی آذربایجان – آ‌م‌پ

۰۴/۰۴/۱۴۰۳