لازم به ایجاد هیاهوی مجازی نیست تکرار میشود:" ما در اورمیه باخته اییم "

اما اورمیه همچنان زنده و با وجود هزاران زخم از دوست و دشمن قادر به  شکست دادن هر یاغی  و  وادار به عذر خواهی کردن آنها میباشد، اورمیه نباخته است اما ما فعالان در اورمیه باخته اییم.

ما جز روشنفکران سریع السیر نیستیم همچنین جز وااسفا سرایان هم نمیخواهیم باشیم  عکسی از روزنامه همشهری را در رابطه با ترکیب جمعیتی اورمیه  در دست بگیریم و  برای خود شاهنامه غیرتی بسراییم و ایضا هر لحظه برای تادیب عوامل مغرضانه و ماجرا جویانه این روزنامه، کثیرالقسم باشیم.

اورمیه در صد سال اخیر هجوم ناجوانمردانه ارمنه ، جیلولو، اکراد و...را تجربه کرده است اما نباخته است اورمیه هنوز هم پایتخت فرهنگی آزربایجان میباشد.

اما ما باخته ایم در اوایل سده گذشته ماداران در گهواره برای بچه ها لا لای میخواندند:

آغ دوه دوزدن گئدر

یولو تبریزدن گئدر

اورمو درده دوشنده

درمانی بیزدن گئدر

عزیزیم مرند آغلار

خوی آغلار مرند آغلار

خوی دا بیر ایگید اولسه

یاسیندا مرند آغلار

و...

مفاهیم بایاتی های مذکور لشگر کشی نظامی امیر ارشد از قاراداغ، جواد خان حاجی خوجالو و علی خان قوجابیلی از موغان  را در اوایل قرن بیستم  برای رهایی اورمیه از دست اکراد و جیلولوها برای هرکس  تدریس می کند.

یعنی در آن زمان آزربایجان سفربر شد و در میدان جنگ به یاری اورمیه شتافت. پاسپورت ادعای ما بایاتی های مذکور که هنوز هم مادرانمان ازبر هستند.

در اوایل قرن بیست و یک ما فعالان چه طور؟

ما باخته ایم

ما دیگر لیاقت نوادگی برای آن خان ها (امیر ارشد،جوادخان، علی خان) را نداریم:

از قول شاعر ملی مان بختیار واهابزاده:

"نییه بی خان بابادان سئرچه اوغوللار توردی؟

نییه قارتال بابادان بیر بئله قول لار توردی؟

جواب راحت است ما باید به جای هیاهوی مجازی باید تقویم حقیقی برای اورمیه بنویسیم

ما باید پشتوانه تاریخی برای اورمیه تعریف کنیم و روز رهایی اورمیه از متجاوزان اکراد را "روز اورمیه"تعریف کنیم  در ان روز همچون اجداد خان و قهرمانمان در اورمیه با گل و پوستر حاضر شویم جملات شادباش و تبریک به یکدیگر هدیه کنیم.

دیگر ناشیگری سیاسی سال 1389 را تکرار نکنیم وقتی توانستیم بر سر مزار شهدای سولدوز حاضر شویم با چنین جملات مورد استقبال قرار گرفتیم:

"هر کس در شهر خود مراسم اجرا کند"

نه خیر هرکس باید در روز اورمیه در اورمیه حضور یابد این وظیفه ملی و نیاز زمان میباشد.

ما باید ادامه آن بایاتی های قهرمانانه را امروز تکمیل کنیم.

ما در اورمیه باخته ایم چون روزنامه همشهری  که  برعکس بیشتر دوستان از عوامل این روزنامه تشکر می کنیم چقدر سطحی بودنمان ، مساحت استعدادمان و  گنجایش عمق ایمانمان را مشخص کرد:

دوستان بیش از  پنجاه درصد آبادی ها و روستاهای سنندج هنوز هم علی رغم نسل کشی فرهنگی حکومت ایران تورکی میباشد.

اورمیه زنده هست

اورمیه نباخته است

اما ما باخته ایم

سنندج چشم به ما دوخته است سنندج در  دهه1320 از تن آزربایجان تجزیه گردید. هنوز اسامی تورکی سینان دژ(سنندج) ما را به اعاده خاک تاریخی تورک ها صدا می زند.

غافل از اینکه ما دیگر جبهه را به داخل اورمیه انتقال دا ه ایم.

شعر ممد آراز مرهم درد امروز ماست:

بس هانی یوردداشلار آتاسی اولکم

بیز گوموش دنیزلر ساحیلی دیک

سوزوموز واریدی اوتگم دن اوتگم

بیز قیزیل تاخت_تاج صاحیبی دیک

بیز نییه بو گونه دوشدوک آی دده

شکنجه بدتر از نیروهایی امنیتی ایران را آن عده از دوستان به ما می دهند که عذر خواهی روزنامه همشهری را بعنوان امتیاز شادباش قلمداد می کنند درمان این قسمت دردمان را هم باشعر شاهمار اکبرزاده درمان کنیم:

...

اونا یانیرام کی اوز واریمیزی

اوزگه یه پای وئریب اونا ال آچدیک

یادلارین الیندن تعریف دیلندیک

یالانچی شهرته-شانا ال آچدیک

اونا یانیرام کی ایش باجارمادیک

سازدا گول وورماغی باجاردیک آنجاق

بیز آلدادانین بوش های کویونه

اعلا ال وورماغی باجاردیق آنجاغ

حسن کریمزاده-تورکیه