هر روز که از استعمار این سرزمین می گذرد از تکه های غذای سر سفره فرزندانمان که روزی خداوند برای آنها و نسل اینده است ، کم می شود.
با ادامه چنین استعماری دیگر غذایی سر سفره نخواهد بود.
فرزندانمان را به غلامی و کنیزی به خدمت خواهند گرفت.
اگر امروز از نعمت هایی که خدا برای ملت آذربایجان و برای شما اعطا کرده حفاظت نکنید دشمن تاراج خواهد کرد و تاراج می کند.
آیا نمی بینید که معادن زیر زمینی ؛ طلا ، مس ، سرب ، آهن ، کبالت ، اورانیوم ، ذغال سنگ و سنگ های زینتی ، ساختمانی و معادن ارزشمند دیگر که ثروت های خدادادی به این ملت است را تاراج می کنند چرا بی تفاوت نظاره گر استعمار گر هستید ؟
درختان هر سرزمین ، نشانگر حیات انسانهای آن سرزمین است.
اگر درختی ، بیشه زاری ، جنگلی برای این ملت نباشد یقین بدانید آب هم وجود نخواهد داشت.
چون طبیعت عهد کرده است که به اندازه وجود حیات یک سرزمین ، آب برساند.
اگر طبیعت ویران شود لزومی برای وجود آب نیست.
چگونه می توان حیات گرفت و بهشتی که خداوند نصیبمان کرده است با بی تفاوتی نظاره گر ویرانیش باشیم.
ای مردان و زنان سرزمینم آذربایجان ، اگر امروز قدمی برای احیای وطنی که در آن زندگی می کنیم بر نداریم ، فردا در خانه های چپاول گران آریایی صفت از بردگی خواهیم مرد و فرزندانمان را نیز به جای ما به بردگی خواهند گرفت .
فردا فرزندانمان نفرینمان خواهند کرد که ما با ترسمان و یا هر دلیلی باعث چنین خفت و خاری برای آنها شدیم.
اگر امروز یک قدم برای ملت شدن و اعتراض بر نداریم ، فردا برای همین قدم یک شهید خواهیم داد یقینا آن شهیدان فرزندانمان خواهند بود.
امام حسین نمونه آزادگی و آزاد مردی بود.
بابک خرمدین نمونه غیرت و انسانیت بود ، حال اگر ما ره روان آن بزرگان هستیم پس چرا صدای اعتراض را از خود شروع نمی کنیم ؟
اطرافیانمان را آگاه کنیم که چه بلاهایی از طرف دشمنان قسم خورده بر ملت آذربایجان روا می دارند.
همه اش که نباید ترسید ، راه که بیافتیم ترسمان می ریزد.
