اول مه، یادآور دستان پرتوان و نیروی تفکر کسانی است که رونق و تحرک اقتصادی و ساخت جهانی وابسته به آنهاست. اول مه، روز جهانی کارگر، فرصت مناسبی است برای ارزش نهادن به سختی ها و رنجهای کارگران در سراسر جهان و تاکید بر جایگاه ارزشمند آنان در چرخه ی تولید و رونق اقتصادی جهان .
روز کارگر روز گرامی داشت یاد و خاطره ی کسانی است که سال ها علیه بی عدالتی، فقر و بیکاری مبارزه کرده اند. روز تلاش برای ایجاد یک جامعه انسانی برای همه انسانها و یادگار مبارزات کسانی که سال ها برای ایجاد یک جامعه عاری از ظلم و ستم، فقر و بی عدالتی کوشش کرده اند.
امروز در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که علیرغم مبارزات کارگران برای ارتقاء شان و منزلت اجتماعی شان و تحقق صلح و عدالت و رفع فقر، بیش از نیمی از آنان با درآمد سرانه‌ای بسیار پایین زندگی می کنند و جنبش های کارگری با وجود اینکه در یکصد سال گذشته نقش اساسی در تحولات جهانی به عهده گرفته اند، نتوانسته اند جایگاه شایسته ای برای کارگران جهان بر پا نمایند .
روز جهانی کارگر در حالی برگزار می شود که میلیونها کارگر در ایران از امنیت شغلی و حمایت های لازم برخوردار نمی باشند و در نبود اتحادیه ها و سندیکاها امیدی نیز به بهبود وضعیت کارگران نمی باشد .
و در این شرایط حاکمیت نه تنها قدمی در راه رفع تبعیضات و بهبود وضعیت کارگران و و ارتقا جایگاه اجتماعی کارگران بر نداشته، که هر گونه تحرک و تلاش در جهت مطالبات بحق آنها را نیز شدیدا سرکوب می نماید .
از سوی دیگر در آذربایجان علاوه بر مشکلات عمومی کارگران، به دلیل سیاستهای تبعیض آمیز و متمرکزگرایانه ی حاکمیت، کارگران آذربایجانی برای به دست آوردن کار مناسب تر و بهبود وضعیت معیشتیشان به ناچار زادگاه خود را ترک نموده و به شهرهای مرکزی و جنوبی مهاجرت می نمایند .
در حال حاضر صدها هزار کارگر تورک در شهرهای مرکزی و گرمسیر تحت شرایط بسیار سخت و با دستمزد کم و به دور از خانواده مشغول بکار هستند که با توجه به سیاستهای تبعیض آمیز و عدم وضع قوانین مناسب برای حمایت از کارگران، بهبود وضعیت معیشتی و همچنین ارتقاء جایگاه اجتماعی آنها امکانپذیر نیست.
آذوح ضمن تبریک فرا رسیدن روز جهانی کارگر و دعوت از تمامی کارگران، معلمان، پرستاران و کارمندان برای گرامی داشتن باشکوه این روز، مطالبات زیر را برای این طبقه زحمتکش خواستار می باشد :
۱) پایان دادن به سرکوب جنبش های کارگری و عدم جلوگیری از مراسمات کارگری علی الخصوص بزرگداشت روز جهانی کارگر.
۲) تشکیل اتحادیه ها و سندیکاهای مستقل کارگری .
۳) آزادی تمامی کارگران، معلمان، فعالین زن، دانشجویان و فعالین ملی آذربایجان که برای رسیدن به مطالبات خود بازداشت شده اند .
۴) بازگشت به کار کلیه ی کارگران اخراجی سالهای گذشته و ایجاد امنیت شغلی و اقتصادی و سیاسی و اجتماعی برای کارگران.
۵) پرداخت کلیه ی حقوق معوقه کارگران و معلمان و کارمندان و افزایش میزان دستمزد نسبت به سطح رشد تورم .
۶) رفع تبعیضات اقتصادی و لزوم سرمایه گذاری در آذربایجان و فراهم آوردن زمینه ای مناسب برای رفع معضل بیکاری و بهبود وضعیت معیشتی کارگران.
گوج، بیرلیکده دیر...
